SEMPRE ADIANTE, SEMPRE ADIANTE,
ANQUE O CAMIÑO SEXA ESCURO
LEVÁMO-LAS ESPERANZAS
QUE ENCOMEZAN O FUTURO,
LEVÁMO-LAS ESPERANZAS
QUE ENCOMEZAN O FUTURO.
1. Non se ve, Señor a espiga
dos grans que Ti sementaches,
pero os grans están na terra,
teñen a forza da vida;
Cremos que as espigas túas
han de nacer algún día
e desfaranse as mentiras
nas que este mundo durmía.
2. Presos nun grande egoísmo,
matamos a quen nos fala
do mundo novo que agardan
os máis pobres dos teus fillos,
luz chamámoslle ás sombras
e verdade ás mentiras;
acomodados xa na morte,
non anceiámo-la vida.