CON LEDICIA VIMOS ONDA TI, SEÑOR.
SOMOS PEREGRINOS FAMENTOS DE AMOR
ES TI O CAMIÑO QUE HAI QUE ANDAR,
A PALABRA AMIGA E MAILO PAN
PARA NÓS CAMIÑAR.
1. Ti dixeche un día que diante do altar
Quen rifou con outro ten que perdoar e,
Deixando a ofrenda, darlle unha aperta ó irmán
Voltando axiña a rezarlle a Deus Pai.
[REFRÁN]
2. Coma Desterrados sen patria nin lar
No teu agarimo buscámo-la paz
As nosas canseiras poñémolas neste altar
Para amasalas, Señor, co teu Pan.