1. María que camiñas,
levantando os teus ollos cara ó ceo:
Ti levas enxertadas no teu seo
as esperanzas nosas tan maniñas.
Recíbete na gloria
o Fillo a quen ti deches sangue e vida:
Pois el quixo manterte florecida
na eterna densidade da memoria.
NIN O LUAR DE AGOSTO,
NIN AS ESTRELAS TODAS
ALUMAN O CAMIÑO
COMA A NOSA SEÑORA.
RUBE, NAICIÑA, RUBE
RUBE, RUBE LIXEIRA
E LÉVANOS CONTIGO;
PONNOS Á TÚA BEIRA.
2. ¡Ditosa ti, María,
porque o Señor te encheu da súa graza!
¡Ditosos nós contigo, pois El sacia
ós que en ti o buscamos cada día.
Hoxe vas cara ó ceo:
onde Deus, noso Pai, te fai raíña.
Vestíndote co Sol, pisas na lúa,
e tés as doce estrelas por coroa.